Pierwsze informacje o budowli obronnej w Myślenicach pochodzą z roku 1342. Wydany wówczas dokument wymienia funkcjonującą tam komorę celną, w której pobierano opłaty od kupców przewożących towary traktem z Krakowa na Węgry. Istnienie zamku potwierdzają źródła z 1399 roku. Nie wiadomo jednak, kto był inicjatorem przedsięwzięcia. Być może obronną murowaną wieżę kazał zbudować sobie pierwszy wójt myślenicki Hanko, a być może powstała ona na polecenie króla Kazimierza Wielkiego.
Trudno też jednoznacznie określić, kiedy warownia przestała funkcjonować. Według Jana Długosza, w 1457 roku w mieście obwarowały się wojska zaciężne pod wodzą Kawki i braci Świeborowskich, żądające wypłacenia zaległego żołdu za wyprawy do Prus. Walki buntowników z wysłanym przez Kazimierza Jagiellończyka wojskiem doprowadziły do spalenia miasta. Długosz jednak nic o zamku nie wspomina.
Według innych źródeł wieża miała być siedzibą rycerzy rabusiów, napadających na przejeżdżających nieopodal kupców. Z tego też powodu z rozkazu króla w połowie XV stulecia wysadzono ją w powietrze. Być może obydwie historie dotyczą tych samych wydarzeń. Jeszcze inne źródła podają, że budowlę zburzyli w wieku XIX poszukiwacze skarbów. W roku 1957 na terenie ruin przeprowadzono badania archeologiczne, podczas których znaleziono skorupy garnków, podkówkę do buta i groty do strzał z kuszy. Przedmioty te później trafiły do myślenickiego muzeum.
Głównym elementem założenia była wolno stojąca cylindryczna wieża, zbudowana z miejscowego łamanego piaskowca na wapiennej zaprawie murarskiej. Podstawa budowli miała średnicę 10,2 metra, a grubość murów dochodziła do 4,3 metra. Wnętrze wieży było owalne i prawdopodobnie rozszerzało się ku koronie uwieńczonej krenelażem i krytej gontem. Wzniesiono ją we wschodniej części cypla (50 na 60 metrów), odciętego od płaskowyżu dwoma głębokimi rowami oraz usypanym między nimi ziemnym wałem. Murowanej warowni towarzyszyły zapewne drewniane budynki gospodarcze. Całość otoczona była częstokołem.
Potężne fragmenty wysadzonej w powietrze wieży znajdują się na terenie rezerwatu jodłowego „Zamczysko”, u podnóża wzgórza Uklejna (677 m n.p.m.), w letniskowej dzielnicy Zarabie na prawym brzegu rzeki Raby (południowa część miasta).
Źródło: http://www.zamkipolskie.com/mysle/mysle.html – Data pobrania: 16.11.2005